"Happy valentine, girls!"

14. februar, ein dag som etterkvart byrjar å bli betre kjent som Valentine's Day, spesielt her borte. Heilt sidan me kom for ein månad sidan har det hengt hjerter rundt omkring, butikkane har hatt eigne avdelingar berre for hjerter, kort, sjokolade, smykker og andre søte ting jenter kan ønskje seg. Dei siste dagane har det tatt heilt av - gatene bugner av blomsterselgarar, og kor enn ein var fekkein spørsmål om ein hadde planar for laurdagen.

På dagen i går gjekk eg rundt i nabolaget, og det var rett og slett moro å observere kor mykje folk her la i dette. Kensington, området me bur i, er ei av byen sitt mest fleirkulturelle område, men dette verka ikkje å ha nokon innverknad på feiringa av alle hjerters dag. På butikken rett nede i gata var det nærmast kaostilstandar - menn med ungar på armen, unge gutar, jenter, barn og mødre; alle skulle ha sjokolade, det "rette" kortet og hjerteballongar. Og valentinghelsingar vart sendt ut i aust og vest. "Happy Valentine's dear, and send my wishes to your daughter too!". Som nordmenn kan me gjerne le av det, men her borte er det ramme alvor! Hehe...

For dei som er interessert så har Valentinsdagen blitt feira i England sidan 1600-tallet, og er henta ideen frå myta om Den Heilage Valentin. Valentin var fengsla etter at den romerske keisaren Claudius II truga med fengsel og dødsstraff for dei som ikkje avsverga seg kristendomen. Valentin nekta, og vart steina til døde i år 273 e.Kr.. Før han vart drepen skreiv han eit brev til kjærasten og bad ho halde seg til gud. Brevet underteikna han "...frå din Valentin"(Henta frå Wikipedia.no).

Eg har tidlegare aldri feira valentine, utanom å skrive kort i tysk- og engelsktimane på ungdomsskulen og på vidaregåande. Men dette var det ikkje snakk om denne gong! Og når eg først er her syns eg heller ikkje det er så verst å være med på galskapen :)

Så, eg kledde meg opp i kjole og pums og gjekk mot subwayen. På den korte vegen rundt hjørnet fekk eg ikkje mindre enn tre helsingar og eit tilbud om skyss til Manhattan. Etter 45 minutt på toget var eg klar for middag i midtown - James hadde reservert bord på Milos, ein

ganske så fancy, moderne gresk restaurant. Lite visste eg om å gå på restaurant på Valentine's Day. Bordet var reservert for fleire veker sidan, innanfor døra fekk alle jenter ei lita gåve med belgisk sjokolade og me vart vist bort til bordet. Eg venta på å få menyen då eit lite rosa ark vart lagt ned framfor meg: det var ein fast meny med 5 ulike rettar for han og henne! Og godt planlagt som det var, var alle "hennar" rettar sjømat! Etter å ha bestilt eit glas vin kom første retten: tunfisktartar for min del, og laksesushi til han. Deretter kom rettane som perler på ei snor: graitinerte kongereker, hummersalat, fiskefilet med risotto og til slutt desserten: tiramisu og sjokoladetrukne jordbær! Måltidet kan berre beskrivast med eit ord: nydeleg. Og det fine med slike restaurantar er at sjølv om det er mange rettar så er det ikkje meir mat enn at ein vert akkurat passe mett. Rundt oss sat det par i alle aldrar, og folk ønska kvarandre ein fin kveld.

Klar for valentinmiddag!

Etterpå rusla me tilbake til leiligheten til James der eg blei servert rødvin, ein vase med roser, kort og ei bok av Siri Hustvedt. Siri Hustvedt er ein norsk-amerikansk forfattar, gift med den kjente amerikanske forfattaren Paul Auster, og skal være med på bokbad hjå sjømannskyrkja her denne veka. Og ikkje nok med det, visstnok kjem deler av slekta hennar frå Voss (Hustvedt) og er i slekt med meg langt langt ute! For eit par helger sidan fekk eg også ei fantastisk veske på Young Designers Market i SoHo på forskot, som eg brukte for første gong i går.

Trur ikkje eg kunne hatt ein betre Valentinedebut! Hihi...